In: Haghespel jaargang 9, nummer 9, December 2014 12

Door: Ali Molenaar
Gezien: Toneelgroep Venster speelde ‘De wraak van Klytaimnestra’ van Erik Snel
Regie: John Roos
Gezien in het Randstadtheater op zondag 16 november

Na tien jaar vechten tegen de Trojanen komt koning Agamemnon weer thuis. De goden hebben voorspeld dat hij binnen een dag vermoord zal worden. De wil van de goden is wet, dus… Maar wat gebeurde er die laatste uren? Het publiek is getuige van een strijd in taal, geweld en seks.

Het is een stuk met kleine bezetting, vijf rollen waarbij Alex ’t Lam Agamemnon speelde. Klytaimnestra werd gespeeld door Loes Bleijenga, Kassandra door Yvonne van Schendel, Aigisthos door Ronald Tellekamp en Lepétinus door Marinus Geradts.

Het publiek zat niet naar een zwaar stuk te kijken. Het oude Griekse verhaal van Homeros was door Erik Snel omgezet naar een hedendaags stuk waarin volop gescholden werd en niet moeilijk werd gedaan met seks. De ouderwetse gedragen taal was niet aanwezig. Soms zitten er ook discussies in over het toneelspel zelf, waarbij de spelers discussiëren over de tekst en het soort rol dat ze toebedeeld krijgen. Het kleine toneel van het Randstadtheater werd ten  volle gebruikt. Het stuk werd geopend met de vier hoofdpersonen op een steiger met geschilderde schorten voor, jammer genoeg worden die schorten de rest van de voorstelling niet meer gebruikt.

Dan lopen de acteurs rond in hun dagelijkse kloffie. De steiger wordt nog wel gebruikt. Verder worden er zitzakken met goudkleurige hoezen gebruikt als zit-zak, als bed, als deken en alles. Dat vond ik een goede vondst voor dit kleine theater. Het was denk ik weggezakt in een grotere zaal als die van De Vaillant of van het Merlijn Theater. Het Randstadtheater had overigens de oude stoelen van het Merlijn Theater en daar was ik na de voorstelling helemaal niet blij mee.

Alex ’t Lam was als Agamemnon sterk aanwezig, hij was tot in de puntjes de sterke legerleider die zijn noodlot aanvaardde. Loes Bleijenga was goed als Klytaimnestra, maar ik vond haar wel ietsje te oud voor de rol. Zeker in vergelijking met Yvonne van Schendel die eruit zag als een tienermeisje. Yvonne’s vertolking hinkte op twee gedachten, de vamp en het tienermeisje. Leuk gedaan, maar verwarrend. De pruiken deden overigens niets goed voor geen van beide dames.

Marinus Geradts was parmantig als de nichterige Lepétinus. Hij vulde de ontbrekende stukken in van het verhaal. Ronald Tellekamp was Aigisthos, de minnaar van Klytaimnestra, en dat had van mij wel wat sterker gemogen. Ronald schemerde teveel door en daardoor werd het een zachte Aigisthos. En ik vond de combinatie met Loes ook niet geweldig. De vraag blijft nog wel waarom de titel van het stuk werd veranderd van ‘De wraak van Ifigeneia’ naar ‘De wraak van Klytaimnestra’. Dekte de naam van de dochter van Agamemnon en Klytaimnestra de lading niet volgens de regisseur? Conclusie, leuk stuk en een leuke voorstelling waarbij ik vooral Alex ’t Lam en Marinus Geradts goed vond spelen.

Ali Molenaar