Recensie “De Jarige” van Toneelgroep Venster

In: Haghespel
Door: Ali Molenaar

Toneelgroep Venster speelde ‘De jarige’ van Henk John Regie: Gerard Nelck Gezien: zaterdag 14 november in het Randstadtheater

Julius wordt 100 jaar, een groot feest zou je denken. Zijn familie komt op bezoek om dit heuglijke feit te vieren en ook de burgemeester en de pers zijn uitgenodigd. Maar is Julius wel zo blij met die aandacht? De onderlinge verstandhouding in de familie is niet bepaald optimaal te noemen. Zal het nog wel een gezellige honderdste verjaardag worden of wordt het een dooie boel?

Allereerst complimenten voor het oog voor detail van de regisseur/vormgever. Stel ik altijd zeer op prijs. De kleurstelling in zwart en wit voor decor en kleding werd zeer consequent doorgevoerd. Julius in het wit met zwarte sloffen, de rest in het zwart met witte schoenen. Het decor: wit doek, wit meubilair met zwarte accenten en vlakken. Met een paar afwijkingen, bijvoorbeeld de rode schoenen van de verpleegster. Deze wordt uitermate grappig en heerlijk stereotiep gespeeld door Ilse Sedee. Ze had een prachtige smile à la Nicolette van Dam. Een geweldige rol.

v.l.n.r. Jongste zoon ‘Minne’ (Ronald Tellekamp), de 100-jarige ‘Julius’ (John Roos), kleindochter ‘Mariecke’ (Yvonne van Schendel), zoon ‘Kees’ (Alex ’t Lam) en ‘Verpleegster’ (Ilse Sedee).

Kleindochter Mariecke wordt gespeeld door Yvonne van Schendel, die hier adequaat speelt, maar ook een type speelt dat ik wel meer heb gezien bij haar.

Dochter Floor wordt gespeeld door Nel van Someren die iedereen stil laat vallen met haar spraakwaterval van woorden. Er is een verschil tussen snel praten en gewoon veel praten en dat laat ze duidelijk merken. Ze speelt heerlijk grappig en overtuigend en maakt er een mooie rol van. Een bijzondere prestatie als je hoort dat ze pas een paar weken van tevoren de rol heeft overgenomen.

Zoon Kees wordt gespeeld door Alex ’t Lam die er een overtuigende onsympathieke patser van maakt. Mooi gespeeld en consequent doorgevoerd. Zijn vrouw Belle wordt gespeeld door Patty de Braal en dat was de enige die ik niet echt kon plaatsen. Ze speelde de rol als een soort overjarige hippie, een manier die me niet echt overtuigde. Ze liet voor mij een vreemd gevoel achter. De jongste zoon Benjamin, of Minne, wordt gespeeld door Ronald Tellekamp. Een rol waarin hij heel mooi liet zien dat zijn liefde voor zijn vader niet werd beantwoord. Hij is ook de enige die niet alleen aan zichzelf denkt.

John Roos als de 100-jarige Julius in “De Jarige”.

Julius, gespeeld door John Roos, heeft een duidelijke voorkeur voor oudste zoon Kees. John heeft hier één van zijn leukste rollen laten zien. Mooi spel als de honderdjarige opa die nog steeds belangstelling heeft voor vrouwelijk schoon, maar ook in het zoeken naar de dood. Eerst vraagt hij kleindochter Mariecke, vervolgens zoon Minne om hem te doden. Wat eerst een grappige confrontatie wordt, met Minnes verhandeling over het rode kussen waarmee hij zijn vader moet doden, wordt vervolgens serieus als Minne zijn vader dwingt hun verhouding onder ogen te zien.

‘De jarige’ is een grappig stuk, het publiek heeft een bijzonder leuke avond gehad, maar het is tegelijkertijd ook wrang omdat het aan elkaar hangt van de slechte familiebanden. Er werd veel gepraat, maar weinig geluisterd, iets dat vooral werd uitgebeeld door de veel pratende dochter Floor. Het opportunisme droop er bij sommigen vanaf. Opa ligt vermoedelijk dood op de vloer en de liefhebbende kinderen gaan eerst de verzekeringspolis opzoeken. Het decor was zwart-wit, de personages waren ook zwart-wit met wat grijstinten van zoon Minne.

Ik heb me absoluut geamuseerd, met dit bijzonder leuke en ook wrange stuk dat goed werd gespeeld door Venster. Dit is voor mij toch één van hun betere prestaties.

Ali Molenaar

Geplaatst op Facebook Haghespel op 13 december 2015: “De Jarige”