Juryrapport Vogels

Auteur: Haye van der Heyden
Regie: Frans Bleijenga
Gezien op 21 mei 2011

STUKKEUZE
Een zeer oppervlakkig stuk dat eigenlijk nauwelijks ergens over gaat. Het is vlees nog vis. Zwakke personages, een ratjetoe van problemen, met platte en oninteressante regieaanwijzingen door de auteur. Eigenlijk een keuze die we niet vinden passen bij deze groep.

VORMGEVINGFrans Bleijenga
Het decor was precies zoals beschreven in het stuk (behalve de hangende stoelen), Het was gaf een mooi beeld, strak en esthetisch mooi en ook erg functioneel. Helaas werd het gedurende stuk verder zeer statisch gebruikt en werd het behoorlijk saai.
Het licht was plat, frontaal en had niet echt een sfeerverhogende functie. Spot aan spot uit. De schaduwwerking van de stoelen was erg mooi, hier had meer uitgehaald kunnen worden.
Muziek was vet illustratief, weinig subtiel maar duidelijk.
Kleding was goed alleen droegen ze door de tijd heen constant hetzelfde. We begrepen niet waarom de badjas over de kleding heen moest. Het leek een keuze uit gemak.

REGIEFrans Bleijenga
Alle regieaanwijzingen uit de tekst van Haye van der Heyden zijn keurig opgevolgd. Van een regisseur verwachten we toch meer dan dat. Vooral ook omdat de regieaanwijzingen van vd Heyden erg saai en voorspelbaar zijn. Neem bijvoorbeeld de aanwezigheid van vertellers, die totaal overbodig waren. We zien geen enkele visie van de regisseur op dit stuk in de regie terug. De spelers hebben nauwelijks handelingen gekregen om het spel interessant te maken. De spelers zitten en praten.

SPEL ALGEMEEN
Een voorstelling met traditioneel statisch spel, weinig handeling en niet erg dynamisch. De spelers hebben zich goed door tekst heen geslagen. Die tekst kwam goed over, maar werd inhoudelijk niet echt interessant.

SPEL INDIVIDUEEL
Loes BleijengaJozefine
Loes Blijenga heeft een hele goede tekstbehandeling. Zij komt over als een gedegen, door de wol geverfde actrice. Deze rol werd vrij eendimenionaal neergezet, maar er zat in dit stuk en deze regie ook niet veel meer in. Haar reacties op de avances van de klusjesman werden goed uitgespeeld. Een mooi moment was de vertedering die ze voelde voor Linda op het eind.

Patty de BraalLinda
Het spel van Patty de Braal werd bij de jury met gemengde gevoelens ontvangen.
Een jurylid vond haar spel erg plat en “opgeplakt” en de anderen konden wel meegaan in haar inlevingsvermogen in het personage. Zij kon volgens hen ook goed het spel van haar tegenspelers incasseren en meenemen in haar eigen spel. Jammer dat het meeste teksttoneel bleef met veel handgebaren, zonder interessante handelingen.

Michel van HooijdonkJaap
Michel van Hooijdonk speelt een oude man zoals hij denkt dat een oude man moet overkomen op de manier zoals kinderen toneelspelen. Het is allemaal heel illustratief en vaak over geacteerd. Het kan een keus zijn om op deze manier te spelen en dan zou het ook iets te betekenen hebben. Maar omdat de andere acteurs niet op deze manier opereerden leek het ons niet een interpretatiekeuze, maar een beperkte aanpak van de rolinleving. Het kan deels ook te wijten zijn aan het platte personage uit de tekst van vd Heyden, maar dan nog wijkt zijn manier van spelen teveel af van die van zijn tegenspelers.

Ronald Tellekamp– Patrick
Ronald Tellekamp heeft een heel eigen toon in zijn manier van tekst zeggen. Het komt aanvankelijk fris en ontwapenend over, maar saaiheid ligt op de loer als de ingehouden toon weinig dynamisch wordt gebruikt.
Over zijn toenaderingspogingen naar Jozefine is de Jury verdeeld. Het werd mooi gevonden, ingehouden, maar ook fysiek geblokkeerd. Ronald zou meer moeten onderzoeken hoe hij de zeker aanwezige emoties in interessante fysieke handelingen om kan zetten. Soms misschien als tegenkleur van de letterlijke tekst.
De kwaadheid van Patrick kwam tamelijk geforceerd over. Als hij echt bedoeld is zou hij al eerder onderhuids kunnen broeien.

Yvonne van Schendel– Carla
Yvonne van Schendel had een erg moeilijke taak een totaal onbenullig geschreven rol vorm te geven. Prima inzet. We vonden haar afwijzing van de oude man mooi gespeeld. In het algemeen zou je kunnen zeggen dat Yvonne wat meer op zoek moet gaan naar stevigheid in een rol. Het helpt om het spel van je tegenspeler wat meer op je in te laten werken en rust te durven nemen.

ALGEMENE INDRUK
Een zwak stuk met een regie waarin geen visie vormgegeven was en er nauwelijks spelaanwijzingen waren gegeven resulteerde in voorstelling die leek op een tekstrepetitie met sporadisch leuke momenten. Wel veel inzet van spelers.